nog maar even verder

Dombo als ik ben had ik de wekker een uur te vroeg gezet. Tja , tis best moeilijk, de tijd 3,5 uur vooruit zetten. Maar na een lekker ontbijtje alweer naar het vliegtuig. Daar kwam ik er te laat achter dat er free wifi was. Je moest een code intypen, zover was ik al. Alleen kon je die code ergens bij I ophalen. Wel 2 versies van ‘wie is het’ gevonden, marnix.
Maar na een mooie vlucht ( met een uur vertraging) toch op Bagdogra aangekomen.Een beetje onduidelijk wie nu mij ging vervoeren. Een hittepetitterige dame regelde van alles, maar een beetje onhandig. Ik hoop dat morgenochtend wel goed gaat.
Geregeld dat ik mijn motorspullen mag achterlaten. De motorman kwam al even kennismaken met me. Een markt om even naar toe te lopen was te ver weg. Ik heb het geprobeerd, maar het was erg druk langs de weg, dus na een overigens lekkere thee, die koffie was, ben ik maar teruggekeerd. Ik moest wel vertellen dat ik een man had en kinderen en ze kwamen erachter, door de fotootjes, dat ik mermer was. En ik heb een paar dames gekiekt, die spontaan vroegen of ik ze wilden fotogrageren. Bekend fenomeen: of ik in de taxi mee wilde. Nee joh, ik heb de hele dag al gezeten! Wel hele leuke foto’s gemaakt, veelal uit de heup geschoten. De hektiek komt er ook in uit.
Koeien lopen hier vrij rond! Iedereen zorgt voor ze en niemand rijdt tegen ze aan. De mensen zijn zelfs aardig voor koeien. De temperatuur is wel om uit te houden. Op het heetst toch wel 30 graden, maar in de loop van de middag werd het , zo schat ik, rond de 25 graden. Nou da’s prima. Ik gebruik ook geen airco, tot grote verwondering van de Indiers...