motortrails

Maandag 19 okt
De groep van motortrails is na een lange reis ook in Siliguri aangekomen. Het zijn een heleboel familieleden en nog 5 anderen, waaronder ikzelf.
Direct hebben we proefgereden op de Enfields. Wat een andere techniek zeg. Niet echt mijn ding, denk ik. De kickstart heb ik nog niet onder de knie en ook het omgekeerd schakelen is gek: 1 omhoog en de rest naar beneden en dan ook nog met rechts. Links zit de voetrem. Gelukkig mogen mijn handen doen zoals ze gewend zijn.
Marjon is mijn roommate. We kunnen het wel vinden samen!
Op dinsdag direct een tocht naar Darjeeling. De wegen zijn nu nog behoorlijk goed en het is een mooi stuk voor sightseeing: de theeplantages zijn overal om je heen. Alles is groen. Prachtige dorpjes, waar iedereen uitloopt om ons te zien. We zwaaien als koningen, naar allemaal blije mensen.
Aan veel foto’s maken kom ik niet echt toe, dat heeft meerdere redenen: het weer is behoorlijk heiig, waardoor foto’s eigenlijk niet mooi worden. Daarnaast krijg ik de Enfield heel lastig in zn vrij en als ie afslaat lukt het me ook nog niet altijd om m te starten. Maar dat went wel en zal ook zeker beter gaan lukken. Ik blijf oefenen, dat beloof ik!
Gelukkig zijn er 3 passagiers, die ook foto’s maken. Via uitwisseling kom ik dus wel aan plaatjes van wat we gezien en beleefd hebben.
Net voor donker arriveerden we in het mooie en niet zo schone Darjeeling. We zijn een heel stuk door de stad gereden om naar de parkeerplaats voor de motoren te gaan. Omdat het allemaal eenrichtingsverkeer is, rijdt het goed. Chaotisch, maar goed.
Ons hotel is een prachtig hotel, met Tibetaanse eigenaars. Na de lekkere maaltijd werden we uitgenodigd door de eigenaresse om mee te gaan naar haar woonvertrekken en de altaarkamer. Hoewel deze mensen in India zijn geboren, willen ze hun kinderen toch ‘Tibet’ meegeven. Ze hebben een soort van museum van hun hotel gemaakt, met allerlei foto’s, schilderijen en gebruiksvoorwerpen uit Tibet. Het was erg mooi om zoveel betrokkenheid te voelen! Helaas lag onze kamer aan de wegkant en werd er tussen 2 en 4 am door vrachtwagens watercontainers opgehaald om naar sommige stadsdelen te brengen. Dit gaat niet zachtjes, hoor. Tot overmaat van ramp hoorden we ineens een harde pieeep. En na een kwartier weer en na een half uur weer. Ik schatte zo in dat het de batterij van de rookmelder was, maar toen ik de receptie belde zij die alleen ahhh, (zoals in wat sneu). En er werd niets aan gedaan. Wij konder er ook niet bij, dus maar ogen dicht en toch maar slapen. Maak je weleens wat mee?

We vertrekke op woensdag de 21 okt naar Sikkim. Het is een lange rijdag, met veel onverharde weg. Maar eerst bezoeken we de theefabriek van de Happy Valley. Deze fabriek levert de thee voor Harrods. Het was een hurry, mister rondleiding. Lekker snel. De thee was wel te koop, maar eigenlijk erg duur. Toch was het wel leuk om de fabriek te zien: het is behoorlijk mechanisch met veel handwerk. De rooster tafels voor het drogen van de theeblaadjes, de crunch kelder, de ovens en de zeven/horren waar uiteindelijk de 3 kwaliteiten uitkomen. Klasse 3 is zoals pichwick, klasse 2 is beter en klasse 1...
Hierna richting Pelling. Een prachtige route, langs dorpen op palen, theeplantages, behoorlijk hoge bergen en vooral groen. De grens formaliteiten liepen wel gesmeerd: alle paspoortnummers zijn weer eens overgeschreven en de kentekens van de motoren genoteerd. Toen mochten we verder. We wisten niet precies hoe lang we over deze tocht zouden gaan doen, maar zeker was dat we voor de schemering in Pelling widlen zijn. Dat lukte perfect. Met een paar korte rookpauzes, een spontane dansvoorstelling in een dorp en strak rijden van iedereen. Heerlijk was dat. Geen pech, en slechts een paar kleine omvallers. (niet van mij). Pelling is een stadje waar allemaal hotels zijn. Er is nog maar pas een restaurantje geopend, waar we natuurlijk gegeten hebben. Bijzonderheid is dat je vanuit je hotelkamer, bij helder weer, de Kanchendzonga(8585m)nog wat kunt zien. Niels, onze reisleider gaat morgenochtend eerst kijken of het helder genoeg is om de berg te zien. Dan zal hij op alle kamers kloppen om mensen wakker te maken en te naar het dakterras van het hotel te komen om de berg in zonsopgang te zien. Ich bin gespannt...Check Kanhendzonga!
Vlakbij is een klooster, waar we met een beetje geluk monniken kunnen zien en horen reciteren. De monikken waren ergens anders, maar het klooster is prachtig! Daarna zijn we richting Gangtok gereden, de hoofdstad van Sikkim. Met de nodige tussenstops in leuke plaatsen. aEr waren overal weer winkeltjes open en plaatselijke marktjes. Door een reparatie aan een van de Enfields, hadden we even pauze in zo’n dorpje. Het blijft een feestje om te zien wat er allemaal verkocht wordt! Wij zijn denk ik de enige Europeese toeristen in deze buurt. Dat maakt het nog leuker. De mensen zijn nieuwsgierig, maar absoluut vriendelijk en niet opdringerig.Prettig is dat hoor.
In ons 5 maanden oude hotel Ttaksing hebben we behoorlijk uitzicht over een stukje stad. En omdat we een dag in Gangtok blijven hebben we even optioneel rust.
Niels is wel met een groepje naar bergen kijken en gebedsmolens, en na het ontbijt kunnen we nog naar een klooster, maar ik denk dat ik even gewoon niks wil....
Ik heb af een toe kramp in mijn kuit, 2 spieren tegelijk, en dat is heftig pijnlijk! Het hobbelt namelijk nogal op de brommer, en de blauwe plekken komen opzetten. Gewoon van het erop zitten.
Gelukkig kunnen de Enfield en ik het steeds beter vinden: het starten lukt (meestal) en het schakelen zal ook wel wat worden. Hoger dan 3 kom je echt niet in de bergen. Van 3 naar 2 gaat soms wel, maar soms moet ie echt weer terug naar 1 en dan weer verder. Maar ik leer het al!
Meisjes en techniek!
IK wil wel even nog iedereen de groeten doen die ik vergeten ben en succes met het programma wensen!
De groep is heel erg leuk! De ‘familie’ is heel open niet kliekerig, gelukkig. De hunor is geweldig, veel Herman Finkers achtige dingen. Ik kan echt heel erg lachen.
Kortom, ik vier mijn feestje!